بررسی ارتباط لیومیوم رحمی با پارگی زودرس

مقدمه: لیومیوم­های رحمی، شایع‌ترین تومور خوش‌خیم رحمی در زنان می­باشد که تقریباً در 40-20% زنان سنین باروری مشاهده می­شود. بارداری در زنان مبتلا به لیومیوم رحمی، حاملگی پرخطر محسوب می­شود که منجر به عوارض زیادی می­شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط لیومیوم رحمی با پارگی زودرس پرده­های جنینی در زنان باردار انجام شد. روش‌کار: این مطالعه توصیفی - تحلیلی از فروردین 1394 تا اسفند 1395 بر روی 500 زن باردار که به بیمارستان علی ابن ابیطالب زاهدان مراجعه کردند، انجام گرفت. زنان باردار واجد شرایط، بر اساس ابتلاء به لیومیوم رحمی که در سونوگرافی اوایل بارداری تشخیص داده شده بود، به دو گروه دارای میوم و بدون میوم تقسیم شدند. دو گروه از نظر تعداد، اندازه و محل میوم­ها بررسی شدند. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون­های توصیفی و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در این مطالعه از 500 زن بارداری که وارد مطالعه شدند، 93 نفر (6/18%) دارای لیومیوم رحمی و 407 نفر (4/81%) بدون لیومیوم رحمی بودند. شیوع پارگی زودرس پرده­های جنینی در گروه دارای لیومیوم رحمی 24 نفر (80/25%) و در گروه بدون لیومیوم رحمی 38 نفر (33/9%) بود. بین پارگی زودرس پرده­های جنینی با تعداد و محل لیومیوم رحمی در زنان باردار ارتباط آماری معناداری وجود داشت (001/0p<). نتیجه‌گیری: بین پارگی زودرس پرده­های جنینی با لیومیوم رحمی (تعداد، اندازه و محل) ارتباط آماری معناداری وجود دارد. پارگی زودرس پرده­های جنینی بیشتر در میوم‌های اینترامورال رحمی و با اندازه بزرگ‌تر از 5 سانتی‌متر بود.